Body Dysmorphic Disorder

Ook als afwijkingen voor anderen niet of nauwelijks waarneembaar zijn, kan dit het leven van mensen gaan beheersen. Dat is het geval bij mensen die lijden aan wat in het vakjargon Body Dysmorphic Disorder (bdd) heet. Ogen, oren, neus of kin worden gezien als te groot, te klein, niet symmetrisch, te dik of te dun. Meestal zien anderen niets aan hen. Er is sprake van een verstoorde lichaamsbeleving, met angstklachten, depressieve gevoelens of vermijden van sociale situaties tot gevolg.

Het dwangmatige denken aan de onvolkomenheden kan oplopen tot wel acht uur per dag, inclusief het bekijken en onderzoeken van zichzelf voor alles wat spiegelt. Naast de spiegels in de hal, op het toilet, thuis, in de auto en op het werk zijn dat autoruiten, etalages en de blikken van mensen. Ze kunnen accuraat kijken, zo bleek uit onderzoek. Op uiterst realistische wijze kunnen mensen met deze stoornis de kleinste afwijkingen registreren en bestuderen. Maar alles te zien maakt niet gelukkig. Het zwijgen van de moeder van Gabriel Angelico